bağlatmak

1) (bir şeyi ) ЕГЪЭПХЫН; (ригъэпхыгъ/иригъэпхащ: bağlattı; регъэпхы/ирегъэпх: bağlatıyor)

2) (bir şeyi bir şeyin içine ) РЕГЪЭПХЭН; (рыригъэпхагъ/ириригъэпхащ: içine bağlattı; рырегъапхэ/ ирирегъапхэ: içine bağlatıyor)

3) (bir şeyi bir şeyin ucuna ) пегъэшIэн/пегъэщIэн; (пыригъэшIагъ/пыригъэщIащ: ucuna bağlattı; пырегъашIэ/пырегъащIэ: bağlatıyor); ПЕГЪЭПХЭН; (пыригъэпхагъ/ пригъэпхащ: ucuna bağlattı; пырегъапхэ/прегъапхэ: bağlatıyor)

4) (bir şeyi bir yere ) РЕГЪЭПХЫН; (рыригъэпхыгъ/ириригъэпхащ: bağlattı; рырегъэпхы/ ирирегъэпх: bağlatıyor)

5) (pansuman ettirmek, sardırmak) ЕГЪЭПХЭН; (ригъэпхагъ/ иригъэпхащ: bağlattı; регъапхэ/ирегъапхэ: bağlatıyor)